روزی که باب دیلن با بیتلز آشنا شد

روزی بود که باب دیلن با بیتلز آشنا شد. این یک موقعیت مهم بود و مسیر راک اند رول را برای همیشه تغییر داد. بیتلز از دیلن و او هم از آنها می ترسیدند. این جلسه ای از ذهن ها بود و همکاری حاصل از آن برخی از بهترین موسیقی های تمام دوران را تولید می کرد.

28 آگوست 1964، تاریخی است که در کتاب‌های تاریخ موسیقی تثبیت شده است، زیرا دو تن از مهم‌ترین هنرمندان تاریخ برای اولین بار با همدیگر باب دیلن با گروه بیتلز ملاقات کردند و، شاید اضافه کنیم، چهار نفر فوق‌العاده را به این شکل سنگ تمام گذاشت. که پل مک کارتنی فکر می کرد که معنای زندگی را فهمیده است.

ملاقات ذهنی پس از حضور مرسیسایدرها در حالی که آنها در گردهمایی معمول هزاران دختر هیستریک در استادیوم تنیس Forest Hills در کوئینز، نیویورک اجرا می کردند که منتظر دیدن قهرمانان خود بودند، رخ داد. گروه بیتلز پس از خروج از صحنه، با قهرمان خود در آن سوی شهر ملاقاتی داشتند و در آنجا با مرد ساعت، باب دیلن، ملاقات کردند.

روزنامه نگار آل آرونوویتز موفق شد در سوئیت خود در هتل دلمونیکو در خیابان پارک در منهتن، ملاقاتی با دیلن انجام دهد. این لحظه ای خواهد بود که به عنوان ملاقات دو شخصیت تعیین کننده آن دوره جاودانه می شود که در ادامه رابطه خاصی با هم داشتند.

در آن زمان، دیلن از پشت آلبوم خیره کننده خود بیرون می آمد The Freewheelin’ Bob Dylan و The Times They Are A-Changin' و به این شخصیت خداگونه تبدیل شده بود که شبیه هیچ چیز قبل از او نبود. در همین حال، گروه بیتلز همچنان با مهارتی نگران‌کننده، موفق به کسب موفقیت‌های شماره یک می‌شدند - اما آمدن دیلن باعث شد فکر کنند که باید در آنجا بازی کنند و شروع به نوشتن در سطح عمیق‌تری کنند.

lloyd درخشان

این بخشی از دلیلی است که گروه در وهله اول می خواستند با دیلن ملاقات کنند. بیتلز می خواست مغز او را انتخاب کند و افکار خود را به اشتراک بگذارد - غیرقابل انکار این یک رویداد پر ستاره بود. اما، ستاره یا غیر آن، اولین ملاقات با کسی ممکن است کمی ناخوشایند شود، بنابراین دیلن یخ شکن سبز رنگ مورد علاقه خود را به همراه آورد.

رینگو استار به سرعت محل اتصال را روشن کرد و به کار خود ادامه داد و در حالی که ظاهراً از سیاست‌های متداول تقسیم بندی بی‌اطلاع بود، به جای اینکه آن را کنار بگذارد، آن را روی مفصل نگه داشت. مدیر جاده دیلن، ویکتور میمودز، که متوجه شد با چند آماتور سر و کار دارد، برای هر یک از اعضای گروه، یک مفصل پیچید. استار در سال 2012 نتیجه طبیعی داستان را با مجری تلویزیونی آخر شب کانن اوبراین در میان گذاشت و گفت: ما بلند شدیم و خندیدیم.

مک کارتنی شب را با جزئیات واضح در طول یک مستند دهه 1990 در گروه، یکی که هر سه عضو باقیمانده The Fab Four را در آن حضور داشتند، با نوازنده بیس گفت: ملاقات با او افتخار دیوانه کننده ای بود، ما یک مهمانی دیوانه کننده در اولین شبی که ملاقات کردیم داشتیم. فکر می کردم آن شب معنای زندگی را پیدا کرده ام.

پس از آن، ماکا در حالی که به سبک انیمیشن تعریف می‌کرد که چگونه به معنای زندگی که فکر می‌کرد جهان را برای همیشه تغییر می‌دهد، به جزئیات بیشتر پرداخت و اضافه کرد: من به اطرافمان رفتم و سعی کردم به سمت راهپیمایی‌مان رفتم و به «مال، مال، مال» رفتم. برای ما کاغذ و مداد بیاور، من آن را دارم! مال کمی دور از ذهن بود و یک تکه کاغذ و مداد در جایی پیدا نکرد، اما سرانجام در پایان عصر آن را پیدا کرد و من پیامم را برای جهان هستی یادداشت کردم و گفتم 'آن را حفظ کن، آن را در جیب خود نگه دارید و مال این کار را کرد.

به لطف مواد مخدری که عصر قبل مصرف شد، تمام شب برای مک کارتنی تار بود و هنگامی که او برخاست، مال ایوانز دقیقاً آنچه را که شب قبل کشف کرده بود به او یادآوری کرد. بالاخره آن را شکستند، یعنی معنای زندگی را: صبح روز بعد گفت: در اینجا پل، آیا می خواهید آن را ببینید؟ ?' و من اینطور بودم 'چی او آن تکه کاغذ را گفت و من گفتم «اوه بله» و نوشته بود «هفت سطح است».

دیلن پس از این ملاقات، زمانی که جان لنون وارد دوره ای شد که به عنوان «دوره دیلن» خود توصیف می کرد، تأثیر زیادی بر روی جان لنون گذاشت که در آن تلاش کرد از خواننده و ترانه سرا تقلید کند. جورج هریسون نزدیک‌ترین دوستی را با این آمریکایی برقرار کرد و این دو نفر در نهایت پس از جدایی بیتلز جدایی ناپذیر شدند و حتی گروه ویلبری مسافرتی را با هم تشکیل دادند.